Tekst Florine Boeding
Foto Archief DT&V
Wie in de krant over vreemdelingenbewaring leest, komt nog weleens de term ‘ter fine van uitzetting’ tegen. Maar wat betekent dit eigenlijk?
‘Ter fine van’ is oud-Nederlands en wordt onder andere gebruikt in de rechtswetenschap. De term betekent concreet ‘ten behoeve van’ of ‘met als doel om’. In de vreemdelingenwet wordt ‘ter fine van’ vaak gebruikt in combinatie met de term ‘uitzetting’.
Wanneer iemand geen recht (meer) heeft op verblijf in Nederland, moet hij of zij het land verlaten. Het doel is altijd om vreemdelingen te bewegen Nederland zelfstandig te verlaten. Op het moment dat een vreemdeling niet zelfstandig vertrekt, komt gedwongen terugkeer in beeld. Vreemdelingenbewaring kan onderdeel zijn van deze gedwongen terugkeer. Een vreemdeling zijn of haar vrijheid ontnemen is een zwaar middel, wat te allen tijden een relatie moet hebben met het daadwerkelijke vertrek. Daarom moet vreemdelingenbewaring, zeker in het geval van alleenstaande minderjarige vreemdelingen en gezinnen met minderjarige kinderen, zo kort mogelijk zijn en is het alleen toegestaan als het ‘ter fine’ van de uitzetting is. Dat betekent dat de Nederlandse overheid concreet zicht moet hebben op documenten of al een vlucht moet hebben geboekt waarmee de vreemdeling kan vertrekken.